Каля паварота на аграгарадок Горкі сканцэнтраваны палеткі камунальнага ўнітарнага вытворчага сельскагаспадарчага прадпрыемства “Лепельскае”, сёлета засеяныя кукурузай. Выбар кіраўніцтва сельгасарганізацыі, агранамічнай службы лагічны — кармы вырошчваць рэнтабельней там, дзе яны, уласна, і павінны спажывацца.
Паблізу знаходзіцца малочнатаварная ферма, каля якой месцяцца сіласныя траншэі. Зараз яны запаўняюцца здробненай кукурузнай масай.
На момант прыезду карэспандэнта на полі працавала звяно ў складзе Аляксандра Залатухі на корманарыхтоўчым комплексе КГ-6, Мікалая Мірановіча і Васіля Крыўца на трактарах з прычэпамі. Пяць-сем хвілін — і чарговы прычэп ад’язджае да фермы.
Звяно ў КУВСГП “Лепельскае” прыкамандзіравана з сялянскай фермерскай гаспадаркі “Азімка”. Там, паколькі ўласнае пагалоўе невялікае, кукурузы сеюць няшмат, сёлета — каля 30 гектараў. Механізатары ўбралі іх за некалькі пагодлівых асенніх дзён. А потым па дапамогу звярнулася “Лепельскае”.
Часта кукурузныя палеткі становяцца прытулкам і месцам пракорму для дзікіх жывёл. Калі ўбіралі палі каля вёскі Зорніца, з кукурузы выскоквалі казулі. Здараецца, выбягаюць зайцы. Каб прыбыць на поле своечасова, Аляксандр з сябрамі выходзяць з дому, калі яшчэ няма сямі гадзін раніцы. Аўтамабіль іх дастаўляе да Вялікага Поўсвіжа, а адтуль вязе на ферму ў Горкі, дзе захоўваецца тэхніка. Цэлы дзень работнікі шчыруюць. У абед ім прывозяць ежу, прыгатаваную ў сталовай КУВСГП “Лепельскае”.
Васіль МАТЫРКА.