Напярэдадні вялікага свята - Дня Перамогі мы асабліва ўдзячныя тым, хто ў далёкіх 1941-1945 гадах змагаўся за свабоду нашай Радзімы. Ветэранам надаецца ў Беларусі асаблівая ўвага. Іх наведваюць прадстаўнікі ўлады, сацыяльнай службы, упраўлення па працы занятасці і сацыяльнай абароне райвыканкама, ваеннага камісарыята, грамадскіх арганізацый, раённага савета ветэранаў, маладое пакаленне і іншыя. Нажаль, з кожным годам усё менш застаецца жывых сведкаў тых памятных і гераічных дзён.

Сёння ветэранаў Вялікай Айчыннай вайны павіншаваў старшыня раённага Савета дэпутатаў Ігар Урбан і прадстаўнікі розных структур.

Першым мы наведалі Марыю Марусевіч, якая, нягледзячы на мудры ўзрост - 98 гадоў, не маркоціцца і ўсіх гасцей сустракае з душэўнай усмешкай.

Марыя Фёдараўна ў гады вайны разам з іншымі маладымі хлопцамі ўдзельнічала ў партызанскім руху - дапамагала перамагчы ворага ў складзе брыгады П. К. Панамарэнка.

Для даведкі. У кастрычніку 1943 года прайшла аперацыя партызанскіх злучэнняў па разгрому Лепельскага і іншых буйных нямецка-фашысцкіх гарнізонаў, якая ўвайшла ў гісторыю Вялікай Айчыннай вайны пад назвай Лепельскай аперацыі.

У ёй удзельнічалі больш за 20 партызанскіх брыгад, сярод якіх і брыгада Панамарэнка, а таксама палкоў пад агульным камандаваннем Фёдара Дуброўскага, якія вялi баі з пераўзыходзячымі сіламі суперніка. Мужнасць і гераізм нашых герояў не далі ворагу перамагчы на беларускай зямлі.

Узнагароджана жанчына ордэнам Вялікай Айчыннай вайны 2 ступені і іншымі ўзнагародамі, якія захоўвае як дарагую рэліквію.

У мірны час Марыя Фёдараўна працавала ў КБА швачкай індывідуальнага пашыву лёгкай сукенкі.

-- Дзякуючы вам мы жывем у мірнай і свабоднай краіне. Нізкі вам паклон за гэта. Важна, што ёсць магчымасць пачуць ад вас, як ад сведкі тых страшных падзей, усю праўду. І асабліва цяпер. Жадаем вам здароўя, доўгіх гадоў жыцця, дабрабыту і цудоўнага настрою, - павіншаваў Марыю Фёдараўну з надыходзячым святам Ігар Генадзевіч.

Жанчына, слухаючы гасцей, не стрымлівала слёз, але гэта былі слёзы радасці.

-- Мы ў вечным абавязку перад вамі, вы выдужалі, перамаглі і паднялі з руін і попелу нашу краіну. Ад усёй душы жадаем вам здароўя, дабрабыту і доўгіх гадоў жыцця! – далучылася да віншаванняў начальнік упраўлення па працы, занятасці і сацыяльнай абароне райвыканкама Марына Іназемцава.

Далей мы адправіліся да Адама Шыдзько, які ў гады Вялікай Айчыннай вайны змагаўся за Радзіму ў 16-й паветранай арміі ў званні радавога.

Калі пачалася вайна, Адаму Пятровічу было 20 гадоў. За перыяд ліхалецця многае прыйшлося перажыць мужчыну, як і іншым ветэранам. Але маючы зносіны з гэтым чалавекам, разумею, што над яго аптымізмам не ўладныя ні час, ні цяжкасці, якія «зваліліся» ў тыя далёкія, страшныя гады. У мінулым годзе, наведваючы мужчыну, мы заспелі яго на градках з цыбуляй і іншай зелянінай. У гэтым годзе імжэў дождж, таму паважаны лепяльчанін прымаў віншаванні і цёплыя пажаданні ў доме.

Адам Пятровіч узнагароджаны медалём за Перамогу над Германіяй, Ордэнам Вялікай Айчыннай вайны 2 ступені, медалём за баявыя заслугі і іншымі ўзнагародамі.

У мірны час ветэран працаваў у ваенным шпіталі кіроўцам, быў пераможцам сацыялістычнага спаборніцтва ў 90-х гадах.

– Адам Пятровіч, мы ў вечным абавязку перад Вамі. Вы ваявалі, каб над намі было мірнае неба, - адзначыў Ігар Генадзевіч. – Ваш франтавы і працоўны подзвіг, перажытыя пакуты, пазбаўленні і страты з'яўляюцца для ўсіх прыкладам мужнасці і сапраўднага патрыятызму. Дзякуй, што вы з намі!

- Дзякуй вам за ваш подзвіг. Жадаем вам здароўя, бадзёрасці духу, вялікай радасці і бясконцага клопату з боку родных і блізкіх. Дзякуй Вам за ўсё! - далучылася да віншаванняў дырэктар ТЦСАН Лепельскага раёна Наталля Іванова.

-- У ваенны перыяд мы не думалі аб складанасцях, голадзе і холадзе, а абаранялі Радзіму, - адзначыў ветэран. - Прыемна, што з такой вялікай увагай да нас адносяцца органы ўлады, а таксама маладое пакаленне. Гэта сведчыць аб тым, што памяць аб страшных падзеях і подзвігу герояў, якія загінулі ў баі, жыве і будзе жыць.

Наведалі ў гэты дзень і Барыса Парадкіна, якога па праве ўжо можна лічыць лепельчанінам, бо разам з жонкай Марыяй Тарасаўнай мужчына ў Лепель прыехаў на пастаяннае месцажыхарства ў 90-я гады з Санкт-Пецярбурга.

Мужчына ў ваенны час быў жыхаром блакаднага Ленінграда. Калі пачалася вайна, споўнілася ўсяго толькі 7 гадоў. Як і ў большасці дзяцей Ленінграда, дні блакады прайшлі ў памяшканні. На вуліцу выходзілі толькі дарослыя, ды і тое толькі таму, што вымушаны былі. У пачатку вайны ў горадзе яшчэ былі сякія-такія прадукты, пазней з-за недахопу харчавання ўвялі карткі. Ежы не хапала, і дарослыя практычна ўсё аддавалі сваім дзецям.

Пасля вайны сям'я жыла ў Мурманску, Барыс Аляксандравіч больш за 30 гадоў адслужыў у марфлоце.

На жаль, па стане здароўя мужчына сустракаў гасцей седзячы, аднак быў рады і прыкметна ажывіўся пры нашым з'яўленні.

Падчас шчырай гутаркі Ігар Генадзевіч таксама цікавіўся, як жывуць ветэраны, якія ў іх праблемы.

У 1945 годзе яны сустракалі Вялікую Перамогу маладымі хлопцамі і дзяўчатамі. Час хуткаплынны, зараз яны ўжо размянялі дзевяты дзясятак. Але нягледзячы на мудры ўзрост, нашы героі трымаюцца бадзёрам.

***

Таксама ветэранам, якіх наведалі ў гэты дзень, была ўручана аднаразовая матэрыяльная дапамога да Дня Перамогі. У бліжэйшыя дні яе атрымаюць і астатнія ветэраны - усяго 20 грамадзян, якія пражываюць на тэрыторыі Лепельскага раёна.

Матэрыяльная дапамога да Дня Перамогі штогод выплачваецца ветэранам Вялікай Айчыннай вайны і асобам, якія пацярпелі ад наступстваў вайны, у адпаведнасці з рашэннем Кіраўніка дзяржавы.

Прыемна, што ў нашай краіне ветэраны заўсёды знаходзяцца ў цэнтры ўвагі і акружаны клопатам. А інакш і быць не павінна, бо мы ім абавязаны за мірнае неба над галавой.

Наталля Храпавіцкая «Лепельскі край»

https://lepel-kraj.by/novosti/belarus-pomnit/v-lepele-segodnya-veterany-velikoy-otechestvennoy-voyny-prinimali-gostey-27-04-2023